در زمستان و بهار ۱۹۳۲ قحطی و گرسنگی در روستاهای اوکراین عادی شد و قحطی در اوکراین رخ داد، سیاست‌های دولت مرکزی تا آن‌جا پیش رفت که در آگوست ۱۹۳۲ به موجب قانونی، هرگونه عمل برداشت از ذخایر مزارع اشتراکی حتی یک خوشه گندم یا ریشه شکسته چغندر قند می‌توانست اغلب منجر به مصادره اموال، ده سال زندان و حتی اعدام شود.
به گزارش روانشناسی در مدیریت، امیرحسین تقربی دانشجوی حقوق بین‌الملل دانشگاه علامه طباطبایی در هم‌میهن نوشت: سه سال پیش در تاریخ ۲۴ فوریه ۲۰۲۲ ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور فدراسیون روسیه دستور حمله نظامی را بر علیه اوکراین تحت عنوان «عملیات ویژه نظامی» صادر کرد و درست در ۳ روز پیش از آغاز این حمله در ۲۱ فوریه دو استان واقع در شرق اوکراین (دونتسک و لوهانسک) را به عنوان دو کشور به رسمیت شناخت و یکی از توجیهاتی که پوتین برای توجیه حمله نظامی خود علیه اوکراین به کار برد؛ پایان بخشیدن به نسل‌زدایی روس‌زبان‌ها و روس‌های قومی در شرق اوکراین بود.
با نگاهی به بعضی از سخنرانی‌های پوتین بالاخص از سال ۲۰۱۴ به بعد به این می‌رسیم که برای درک بهتر هرچه بهتر زمینه‌های این بحران اخیر، باید ریشه آن را در تاریخ این دو کشور بخصوص در قرن بیستم جست‌وجو کنیم؛ پوتین به مناسبت‌های مختلف اظهار داشته که غرب اوکراین و حوزه دونباس در زمان مرزبندی‌های جمهوری‌ها در اتحاد جماهیر شوروی بدون توجه به ترکیب قومیتی این مناطق صورت گرفته و معتقد است کل حوزه دریای سیاه و سرزمین‌های روسیه به اوکراین تحویل شده‌اند و وی معتقد بود مرزهای داخلی اتحاد شوروی به صورت تصنعی وضع شدند و انضمام حوزه دونتسک به جمهوری سوسیالیستی اوکراین را مهمل صرف خوانده بود.